Nieuwe richtlijnen NVVK: Hoeveel vermogen mag je houden bij een schuldregeling?

Wat mag je behouden en wat moet je afstaan?
‍

Bij de start van een schuldregeling wordt niet alleen gekeken naar je inkomen, maar ook naar je vermogen. De vraag die hierbij opkomt is: hoeveel van dat vermogen mag je behouden? De NVVK heeft recent nieuwe richtlijnen opgesteld om ervoor te zorgen dat hulpvragers door heel Nederland op een eerlijke en consistente manier worden behandeld.

‍

Om deze uniformiteit te waarborgen, heeft de NVVK een notitie uitgebracht met duidelijke richtlijnen over het vrij te laten vermogen. Beleidsadviseurs van de NVVK onderzochten diverse benaderingen en deelden hun bevindingen met het kernteam Kwaliteit. Het doel is duidelijk: gelijke behandeling voor iedereen die schuldhulp ontvangt, ongeacht waar in Nederland zij wonen. Tegelijkertijd blijft er ruimte voor maatwerk, want zoals het kernteam aangeeft: “Het blijft belangrijk om ook oog te hebben voor persoonlijke omstandigheden.”

‍

De hoofdregel: Eén keer VTLB vrijgesteld

De kern van de nieuwe richtlijn is:

‍

• Buiten de afloscapaciteit blijft een bedrag ter grootte van één maand Vrij Te Laten Bedrag (VTLB).
• Deze richtlijn is afgestemd op de werkwijze binnen de Wet schuldsanering natuurlijke personen (Wsnp). Volgens een uitspraak van de Hoge Raad moet een schuldenaar in de eerste periode van een schuldregeling genoeg geld beschikbaar hebben om essentiële uitgaven te dekken, zodat er niet direct nieuwe betalingsachterstanden ontstaan.

‍

Als vaste lasten al zijn voldaan voor de start van de schuldregeling, kan het vrij te laten bedrag worden verlaagd.

‍

Toeslagen blijven buiten de afloscapaciteit

Toeslagen die in de maand van de schuldregeling binnenkomen, blijven buiten de afloscapaciteit. Dit geldt ook voor toeslagen die tijdens de regeling worden ontvangen, omdat ze zijn bedoeld om essentiële kosten te dekken, zoals huur en zorgverzekering. Ze vallen daarom standaard binnen het vrij te laten bedrag.

‍

Voorzienbare kosten mogen worden afgetrokken

Indien er bij de start van een schuldregeling direct te verwachten uitgaven zijn, zoals het betalen van het eigen risico voor een zorgverzekering, worden deze kosten ook buiten de afloscapaciteit gehouden. Dit voorkomt dat iemand die heeft gespaard voor belangrijke uitgaven direct in de problemen komt bij de start van de schuldregeling.

‍

Ook andere onvermijdelijke kosten of reserveringen kunnen, mits goed onderbouwd, worden vrijgesteld. Dit zorgt ervoor dat mensen voldoende middelen overhouden om hun basisuitgaven te blijven dekken.

‍

Voorbeelden van hoe dit in de praktijk werkt:

‍

1. Frank's schuldregeling gaat in op 23 november. Het VTLB uit zijn inkomen komt op 24 november binnen. Frank mag een klein bedrag behouden als hij heeft gespaard voor het eigen risico van zijn zorgverzekering. Het overige banksaldo wordt beschouwd als vermogen en wordt meegenomen in de schuldregeling.
2. Jessica's regeling begint op 24 november, terwijl haar VTLB een dag eerder is gestort. Zij mag het bedrag ter hoogte van één keer het VTLB plus eventueel gespaard geld voor het eigen risico behouden.
3. Melvins regeling start op 10 november, terwijl zijn VTLB pas op 20 november binnenkomt. Omdat hij zijn huur voor november al heeft voldaan, wordt zijn VTLB verlaagd met dat bedrag. Daarnaast mag hij een deel van zijn vermogen gebruiken voor het betalen van zijn eigen risico, indien nodig.

‍

Speciale situaties en uitzonderingen

‍

De richtlijn is bedoeld voor alle vormen van schuldhulpverlening, maar er zijn uitzonderingen:

‍

1. Eigen risico als schuld
   Als het eigen risico al deel uitmaakt van de bestaande schulden, dan wordt hiervoor geen extra bedrag vrijgesteld. Het valt immers al onder de schuldregeling.
2. Ondernemers en zzp'ers
   Voor ondernemers kunnen extra regels gelden. Denk aan het behoud van essentiële bedrijfsmiddelen zoals een bedrijfsauto of gereedschap, die nodig zijn voor de voortzetting van hun onderneming. Ook het VTLB voor ondernemers wordt flexibeler toegepast om rekening te houden met hun specifieke situaties.

‍

Conclusie: Consistentie en ruimte voor maatwerk

Met deze nieuwe richtlijnen wil de NVVK duidelijkheid en eerlijkheid bieden aan hulpvragers. Door het standaardiseren van procedures wordt voorkomen dat mensen bij de start van een schuldregeling direct nieuwe financiële problemen krijgen. Tegelijkertijd is er voldoende ruimte voor maatwerk, zodat rekening kan worden gehouden met de unieke situaties van iedere hulpvrager. Dit zorgt voor een effectievere en duurzamere schuldhulpverlening, waar iedereen baat bij heeft.

‍